|
LCMT - Dag 1
Vandaag start een nieuwe opdracht in onze voorbereiding op de TransAlp. De LCMT is voor ons de eerste meerdaagse en dus ook meteen een goede test om te zien hoe we zoiets verteren.
Iets na 9 sta ik al in Sart Tilman bij Luik. Het E2Team draait vandaag maar op halve kracht, want Eric heeft nog andere verplichtingen. Hij zal vanavond de LCMT bende van 230 bikers komen vervoegen en de resterende 3 etappes meerijden.
Deze eerste etappe brengt ons van Sart Tilman naar Houffalize over zo'n 92km en een stevige 2000hm. We hebben wijselijk besloten om niet deel te nemen aan de chrono's. Voor ons is de LCMT puur voorbereiding op de TransAlp en we zijn marathon rijders, dus het korte chrono geweld is niet aan ons besteed.
Rond 11u15 zet de meute zich in beweging. We rijden een 5-tal km bergaf, geneutraliseerd achter de wagen van de organisatie. De snelheid ligt natuurlijk direct vrij hoog en de motards van de politie hebben alle moeite om de kleurige bende te begeleiden en de zijwegen te blokkeren. Plots zet de wagen zich aan de kant en het is zover, de LCMT is echt vertrokken. Net na Tilff moet er al direct stevig geklommen worden, dat kon ook moeilijk anders na die lange afdaling bij de start. En langzaam maar zeker schuif ik naar voren. In het vrij ruwe terrein in de streek rond Luik is het weer volop genieten en dan ken ik maar 1 ding: gaan en blijven gaan. Eric is er niet bij om mij in te tomen... dus waar gaat dat hier eindigen :-)
Ze sturen ons langs paadjes die soms meer op een beek lijken, bezaaid met stenen en wortels. Zeer steil, soms nog nat, velen staan al te voet omdat het amper berijdbaar is, maar met de 22x32 lukt het me nog net om de bevoorrading te bereiken. Het blijft een aaneenschakeling van technische afdalingen en lange loodzware klimmen, soms op asfalt, maar veelal in de bossen en over grintpaden. Ik rijd zeker al een uur een paar 100m achter een groepje waar ik maar niet bij geraak. Verdomme die mannen gaan tekeer. Eindelijk bij de 2e bevoorrading haast ik mij om mijn wagonnetje bij dat groepje aan te haken. Het zullen de vertrouwde gezichten worden voor de komende etappes. Het gaat verbazend goed vooruit en we merken dat het terrein iets minder ruw wordt naarmate we verder en verder wegrijden van Luik. Bergop kost het toch behoorlijk wat moeite om te volgen, maar bergaf suis ik dan weer iedereen voorbij en kan ik weer recupereren... zalig! We naderen nu in sneltrein vaart Houffalize en vooraan is er nog een 'vriendelijke' Nederlander die op de iets vlakkere wegen alles nog eens op een lint trekt tegen meer dan 40km/u. Moe maar voldaan val ik op het gras van hotel Ol Fosse d'Outh, de uitvalsbasis voor de volgende dagen. Nog snel het controle blad aan de finish tekenen... blijkt dat er nog maar 11 bikers dat voor mij gedaan hebben! Oeps?! Ik besef nu pas wat ik heb uitgestoken... bijna 19km/u gemiddeld en morgenvroeg moet ik opnieuw aan zoiets beginnen.
Ach ja, ik moet nu tenminste niet aanschuiven aan de bike-wash en ik kan elke muur kiezen die ik wil in het hok om de bikes te stallen :-) Bagage zoeken, inchecken en nog maar eens genieten, maar nu van de douche. Eric is ondertussen op weg en ik ga hem fris gewassen opwachten... dan zie ik dat er nog tientallen bikers toekomen en velen hebben duidelijk al meer dan 1 klop gekregen. Dat is hier echt niet voor doetjes! Wat staat ons nog te wachten???
Eddy (03-06-03)
30-05-03 : Houffa - Durbuy - Houffa
| 
