|
02/04/05 - De mooiste nog mooier
"E2Team en knieen..." lijkt nu toch eindelijk tot het verleden te behoren. Er is ook gesleuteld aan het trainingsschema voor dit jaar en het aantal kilometers is de laatste weken ook weer flink de hoogte in gegaan. Maar het was toch zenuwachtig afwachten hoe we de 140km van de Ronde van Vlaanderen zouden verteren.
Het is de eerste tocht van de nieuwe kalender die we als team zullen rijden. Zijn we er wel klaar voor? Zitten we op hetzelfde niveau? Wordt het afzien of genieten? En Eric is nog extra geprikkeld, want hij heeft editie 2004 moeten missen. Maar Sabine heeft 20 graden (!!) voorspeld en wat moet een mens meer hebben om de 17 hellingen van de Vlaamse Ardennen te overwinnen: Molenberg, Wolvenberg, Kwaremont, Paterberg, Koppenberg, Steenbeekdries, Taaienberg, Eikenberg, Boigneberg, Foreest, Steenberg, Leberg, Berendries, Valkenberg, Tenbosse, Muur en Bosberg.
Het is nog fris als we rond 9u in Ninove starten richting heuvelzone, maar de open hemel belooft! We doen het rustig in de aanloop. De massa is dit jaar nog groter blijkbaar en we kunnen dus makkelijk een pelotonnetje uitkiezen met een goed tempo. Maar na deze opwarming van 30km voelen we allebei dat de goede benen er al zijn en willen we er goed invliegen. Met onze parkoerkennis weten we wanneer we moeten schakelen en draaien we dus probleemloos de Molenberg op. Terwijl we al bijna boven zijn, horen we in de verte nog gekraak en gevloek van de velen die 'tegen' deze bult gereden zijn.
Op weg naar de Kwaremont hebben we tijd om nog wat te eten. Daarna gaat het tempo en de temperatuur verder de hoogte in. Ik zet me weer op kop bij de klim en slaag er telkens in om een strak tempo tot het einde vol te houden. Op de zeer steile Paterberg gaan we al stevig in het rood en op het zeer steile werk moet Eric telkens een paar metertjes toegeven. Maar ik vermoed dat zijn basis iets breder is, dus ik ben benieuwd of ik op het einde nog kan volgen.
Op de Koppenberg zien we de massa weer onheilspellend stilstaan. Ik heb nog reserve en kan balanceren, vertragen, versnellen, een spoor zoeken, maar het mag niet baten. Voor mij staan ze geparkeerd, dus ik kan niet anders dan voet aan de grond te zetten om te vermijden dat ik de kasseien van dichterbij moet bewonderen.
We laten ons nog goed door elkaar schudden bij de afdaling op de kasseien van de Steenbeekdries. Op de Taaienberg kies ik het gootje en kan ik nog altijd vol gaan, met Eric op een paar meter. De Haaghoek vliegen we samen naar beneden en naar het einde toe laat Eric weer een gaatje. Maar op de Leberg zit hij in het wiel en de Berendries rijden we samen naar boven... hij ruikt de finale!
Op de Valkenberg denk ik al aan de Muur. Maar Eric vindt het nu blijkbaar tijd om tempo te maken, dus ik moet toch nog alles geven om in zijn wiel te blijven. Na Tenbosse draaien we mooi rond, vechtend tegen de wind op weg naar Geraardsbergen. Onze ouders hebben op de Muur de E2Team bevoorrading voorzien en ja, zo hebben we toch ook 2 supporters :-) We rijden wiel aan wiel naar boven en worden vooruit geschreeuwd door de massa... wat is dat hier! De profs komen toch morgen pas? Even wat drinken en genieten van de zon.
Op weg naar de Bosberg voel ik dat het beste eraf is, maar bij Eric blijkbaar ook. Ik geef toch nog 1 keer volgas, want het is de laatste. Daarna is het uitbollen naar de finish in Meerbeke, maar dat is zonder Eric gerekend... Blijkbaar is zijn derailleur geblokkeerd op de 53, want ik mag nog alles uit de kast halen om zijn tempo te volgen. In een flits zie ik de 4 op ons tellertje en ik leg me dan ook nog maar eens plat en kan tot mijn verbazing nog overnemen ook. Denderwindeke lijkt elk jaar minder ver en we trekken dan maar in 1 keer door tot aan de finish.
Voor we het weten hebben we de 140km op de teller. Een zalige dag met schitterend weer maken Vlaanderen's mooiste nog mooier. Maar wat vooral zalig is, is de conditie. Nooit hebben we dit zo vlot verteerd en toch hebben we ook nooit sneller gereden. Ik moet ook ver terug in mijn geheugen om een E2Team te vinden dat zo aan elkaar gewaagd is. We hebben de start van seizoen 2005 alvast niet gemist!
Eddy (03-04-05)
| 
