|
03/04/04 - Vlaanderen's mooiste
E2Team en knieen… het gaat niet samen. Na de perikelen van Eric en mijn deuk van vorig jaar is het dit jaar opnieuw prijs. In Sart-Tilman ging het nog als een Transalp trein, maar ondertussen heeft Eric weer gedwongen rust gekregen. Dus ik vertegenwoordig de E2Team kleuren op mijn eentje.
De E2Team racebikes zijn sinds kort voorzien van ongelooflijk sexy Mavic Ksyrium SL wielen. En waar kan je die beter testen dan in de Ronde van Vlaanderen? Naar traditie ga ik voor de 140km met dit jaar 17 hellingen uit de finale… Rekelberg, Molenberg, Wolvenberg, Kwaremont, Paterberg, Koppenberg, Steenbeekdries, Taaienberg, Eikenberg, Boigneberg, Foreest, Steenberg, Leberg, Berendries, Tenbosse, Muur, Bosberg.
Ik begin eraan met een bewolkte hemel en zo'n 10 graden, maar af en toe krijg ik toch al een straaltje zon. Ideaal dus. De eerste 30km zijn zoals steeds de aanloop vanuit Ninove om op het parkoer te komen en die gaan weer goed hard. Veelal tegen de stevige wind in beuken, maar ik spring van het ene groepje naar het andere en probeer het slim te spelen, zodat ik bijna geen kopwerk in de wind moet doen.
De Rekelberg is nieuw voor mij, maar die stelt eigenlijk niks voor. Vanaf de Molenberg weet ik weer waarom ik hier ben… kasseien en hellingen waar je 'tegen' rijdt in plaats van erop. Zalig!
De vlakke verbinding naar de Kwaremont is zoals ik vrees: vol wind op kop en het groepje waar ik in zit vlamt aan 36 a 37km/u… Ik zit nog wat te wringen om een goed plekje te houden in de waaier die zich ondertussen vormt, maar iedereen probeert dat en het is echt kwakken en wringen om het beste wiel te houden. Er zijn nog teveel kilometers te malen en mijn parkoerkennis zegt dat ik mijn verstand moet gebruiken. Dus het lijkt me beter om die bende te laten gaan en te wachten op een andere groep… gelukkig duurt dat niet lang in deze massa!
Vanaf de Kwaremont begint het helaas te regenen! Meer dan wat motregen valt er niet, dus regenjas is niet nodig, maar de kasseien liggen nu wel nat en dat vraagt toch heel wat voorzichtigheid. Ik verdenk Shimano, Mavic en andere Colnago's er trouwens van dat ze samenzweren met de weergoden om ons ook nog een mud-race-bike aan te smeren… Die Ksyrium wielen doen het trouwens schitterend. Het lagere gewicht geeft een duidelijk nerveuzer stuurgedrag en geven me vleugels bij elke acceleratie… of ben ik vandaag echt zo goed? :-)
De Paterberg en de Koppenberg in de regen tussen honderden anderen is niet simpel! De Paterberg lukt nog net, zij het met een duwtje van een toeschouwer, maar op de Koppenberg staat de massa stil en is er geen doorkomen aan. Die ligt ook zo glad dat het toch onmogelijk te rijden is. Wat nog volgt is puur genieten. Zelfs bij regenweer vlieg ik de Haaghoek naar beneden en vanaf de Leberg ligt het opnieuw droog, dus ik kan nog versnellen op de Berendries. Van Tenbosse naar Geraardsbergen gaat in vliegende vaart van het ene groepje naar het andere, zonder dat er iemand aanhaakt.
Op de heraangelegde Muur ga je natuurlijk nog altijd stevig in het rood… zeker met een 42 vooraan. Maar het bolt hier toch een stuk beter dan vroeger! En op de Bosberg weet je dat het de laatste is, dus dan is die pijn al lang puur genot. De weg naar Meerbeke is zoals steeds een langerekte sprint licht bergaf en met de wind mee. Achteraf blijkt dat ik die laatste 12km aan een gemiddelde van bijna 39km/u heb afgelegd. Daarmee heb ik zo'n 139km op de teller in 5u23. En die wielen… die geef ik niet meer af!
Eddy (04-04-04)
| 
