|
TAC - Dag 7
Kaltern - Andalo : 70.94km 2976hm
Vandaag lijkt een makkie te worden. 1 klim tot 1700m onmiddellijk na de start en dan een slotklim naar de finish. Tussenin nog een paar bultjes, maar niks om over te struikelen. We naderen ons doel!!
De uitgebreide rust en slaap hebben deugd gedaan. En de heldere hemel doet de rest. De benen zien het nog zitten en het kopje heeft weer goesting. Dit is Transalp en ons krijgen ze niet meer klein na al wat we al overwonnen hebben!
De briefing leert ons dat de klim over nieuwe goede schotterweg loopt en dat de afdaling een single track trial passage is, maar berijdbaar. Dat wordt dus nog eens genieten...
Eric zet de traditie van de vorige dagen door en hij lijkt nog te groeien naarmate de week vordert. Of heeft hij de rem losgelaten van de eerste dagen, omdat de knie 100% in orde is? Ik moet in ieder geval weer alles geven om zijn wiel te houden. Maar dat is het beproefde concept en ik maak dan later op de dag het tempo als Eric het moeilijker krijgt.
Boven op de Grauner Joch krijgen we inderdaad een mooie single track... maar zodra die begint te dalen is het toch teveel van het goede. Steil, teveel grote losse keien en nog vochtig van de vorige dag. Verdomme!! Afstappen geblazen! Al dat gezwoeg naar boven en dan te voet moeten dalen!! Nog maar eens een vloek! Maar al snel wordt het toch wat minder steil. Ik wil biken natuurlijk, dus toch maar eens opstappen. Het lukt... het lukt niet... ik corrigeer, maar raak een boompje met mijn stuur. De duik is onvermijdelijk.
Geen erg, ik kruip overeind. Maar... het noodlot: mijn rechter knie heeft een kap gekregen, zo diep dat ik de anatomie van de knie nu in detail ken. Ik besef dat dit er niet goed uitziet en hechtingen onvermijdelijk zijn. Luttele minuten later is de rescue moto bij mij en die bevestigt mijn vrees: hechtingen, zo snel mogelijk. Maar ik heb er niet veel hinder of pijn van, dus de rescue pakt het boeltje in en ik daal verder tot aan de eerste bevoorrading een 10-tal km verder in Vervo.
Daar staat een tweede rescue moto mij al op te wachten. Hij laat mij nog de keuze, maar mijn verstand zegt dat dit vandaag gehecht moet worden en liefst zo snel mogelijk. En ik weet niet of ik het klimwerk wat nog volgt wel aan kan... Als ik nog een waterkansje wil om morgen te starten, dan moet ik nu beslissen. Hoe moelijk het ook is. Dus Eric legt de rest van de etappe op zijn eentje af en ik word ondertussen opgelapt in het ziekenhuis van Cles.
Die mannen van Cles doen hun werk goed en grondig... zo grondig, dat die beenhouwer maar blijft spoelen en peuteren in mijn arme gewricht. Dit is niet goed... ik leg mij achterover en het besef groeit! Ik zal de Transalp 2003 niet uitrijden en dat op een boogscheut van Riva! Ik heb het nog uitgeroepen en die doc dacht waarschijnlijk wat is dat voor een kleinzerig manneke... maar hij moest eens weten!
De wonde is gehecht en goed ingepakt, maar ik mag mijn knie niet eens meer plooien. Dus van fietsen is helemaal geen sprake meer. (of dat hadden ze gedacht!)
Etappe : 194. 6:34:28 (Eric)
Klassement : 200. 48:12:46 (Officieus)
Eddy (27-07-03)
26-07-03 : Andalo (I) - Riva (I)
| 
