|
Riva - dag 4: 104km - 3550hm
Om 6u20 gaat de pasta in het kokend water. Het wordt een lange dag en we zullen de energie goed kunnen gebruiken. Camelbacks gevuld, bananebrooodjes in de achterzak en off we go richting Arco. Hier nemen we plaats in vak B en is het nog 40 minuutjes wachten tot de start.
Vannacht heeft het blijkbaar nog wat geregend, waardoor er toch een aantal plassen op de weg staan en er stevig wat wolken rond de bergtoppen hangen waar we naartoe moeten. Tja, afwachten maar en hopen op het beste.
Om 8u15 is het dan zover... een stevige 2000 deelnemers aan de Ronda Piccola, Grande en Extrama gaan van start. Het is en blijft een unieke belevenis zo een massa start... wel goed de Polar S710 in de gaten houden dat we niet over onze toeren gaan door al die aanmoedigingen van de Italiaanse Schonen ;-). Na een paar km de goede kadans gevonden en we zijn op weg naar Santa Barbara een 1200m hoger dan Arco.
Na de frisse start fietsen we eerste over asfalt en nadien offroad de wolken in... eens de mist wegtrekt zitten we zowaar in de zon en boven de wolken ;-) het is eens iets anders. Ondertussen hebben we de eerste bevoorrading al rijdend genomen.
Aan de 'Craft Hillsprint' besluit ik wijselijk niet deel te nemen, aangezien we nog een 90tal km te gaan hebben en ik liever de krachten wat doseer. (De Craft Hillsprint is zo snel mogelijk een stuk 4,3km afleggen in de klim richting Santa Barabara).
Na een gelijkmatige klim en een paar 'vlakkere' stukken komen we dan aan de 2de bevoorrading voorbij. Volgens het hoogte profiel, dat we natuurlijk grondig bestudeerd hadden, volgt er nu nog een pittig stukje... en ja hoor... we worden een wandelpad opgestuurd en het wordt toch een aantal kilometer trekken en duwen om de steile stroken, de stenen en de modder te overwinnen. Gelukkig komt aan iedere beklimming een eind en ook hier krijgen we een welverdiende afdaling voor de wielen... let the fun begin.
Windstopper dicht en nog snel iets in de mond steken en terug richting Arco. De eerste kilometers zijn lekker vettig en het is oppassen geblazen maar eens we terug door de wolk zijn (dalen in de mist is niet echt aan te raden) gaat het in een sneltrein vaart naar beneden.
Onderweg komen we dan toch nog een Reevaxer tegen (ik had de hoop al opgegeven ;-) ) helaas was het niet zo een goei nieuws. Domie was blijkbaar tegen de grond gegaan en zijn voorvork had het begeven. Resultaat één van de twee Reevaxers houdt er noodgedwongen na de Ronda Piccola mee op. De Pepe was al lang door blijkbaar... al twijfelen we daar niet aan.
Terug in Arco komen we aan de splitsing richting Ronda Grande. (We zitten 50min voor op de eerste deadline) Richting Pietramurata gaat het min of meer relax. Tijd om te eten en te drinken en de volgende klim voor te bereiden. Langs een aantal technische klimmetjes en afdalingen komen we dan aan de voet van de 2de helling van de dag. Na nog een snelle passage aan de bevoorrading gaat het weer 600m omhoog. Snel de cadans gevonden en voor we het weten zijn we boven... Hier worden we van de weg afgeleid en begint er een wreed lastig stuk van korte opeenvolgende hellingen en technische stukken bezaaid met stenen... en het is hier dat ik de eerste keer het licht zie uitgaan en de zon scheen nog wel toen ;-( ...
Na het nodige loop, duw, trek en fiets werk komen we dan toch op de finale afdaling richting Drena en zitten we terug op (voor ons dan toch) gekend terrein.
De zoveelste bevoorrading voorbij en dan maar richting Luch met een paar venijnige kuitenbijters als aanloop naar de slotklim (1100m omhoog tot exact 1500hm en dit in 16 bochten en als slot een steil offroad stuk)
Wanneer we de slotklim naderen kijk ik al een keertje naar boven en zie daar helaas weer mega donkere wolken hangen... shit na een dag van zon gaan ze de laatste klim toch niet beginnen met regen he!
Er is helaas geen weg terug Ronda Extrema hebben we gekozen en die zullen we ook uitrijden.
Was het de vermoeidheid of niet... Maar ik ging er vanuit dat er maar 12 bochten waren... wat dus dik tegen viel... (nvdr: En beneden stond nog wel een bordje met het aantal bochten. Toen ook al dood?) Tussen bocht 12 en 16 ben ik dan nog een keer of 5 gestorven... maar we zullen doorgaan ;-). Op het einde van de asfalt klim zitten we reeds op 1300hm en is het tijd voor de laatste bevoorrading. Hier ben ik dan toch voor de eerste keer vandaag een keertje van mijne Stumpy gestapt en iets gegeten en gedronken.
Op naar de laatste en steilste 200hm van de dag eerst over schotterweg en het laatste stuk over beton baan aangezien het hier te steil wordt ...
Zoals te verwachten 2 keer een stukje lopen... de 'jus' is echt wel uit de benen ondertussen.
EINDELIJK... de 1500hm staan op de Polar en nu is het enkel nog downhill (dachten we ;-) ) Een supersnelle afdaling over brede schotterweg en in de buurt van Brailla iets technischer parkoers is de beloning van het zwoegen...
Helaas is de weg van Brailla naar Arco niet alleen bergaf, maar zitten er nog een paar pijnlijke passages in... en toen... in volle euforie klaar om de finish te bestormen komen we Arco binnen gevlogen, waar ze plots met man en macht duidelijk maken dat we moeten remmen en links op draaien... na een haakse bocht weten we weer waarom we met XTR rijden. Damn ze hebben hier nog een muur verstopt. Het hoogte profiel dan toch niet genoeg bestudeerd?!
Ik denk niet dat ik ooit sneller van een 44x11 naar een 22x32 geschakeld heb als hier... Nu weten we ook weer hoe 'ontplofte benen' aanvoelen. Wreed lastig, steil en vol keien, nog een stevig bultje... een al even lastige afdaling en dan eindelijk de verlossing... de grote baan richting Riva...
Met de finish in zicht begin ik aan mijn 7de of 8ste adem (ik ben ondertussen de tel kwijt) en geef ik er nog ne stevige lap op... tegen een slordige 43km/u gaat het richting Riva en we maken zowaar nog één plaats goed op de laatste km's. Wanneer ons slachtoffer ons hoort naderen zet hij direkt zijn voorvork vast, de optimist ;-).
Gelukkig hebben we ook de finish verkend en op het laatste hellingkje trekken we alle registers open en wordt het laatste beetje energie uit de spieren geperst... even doet hij nog lastig, maar uiteindelijk begeeft hij toch... 7u32min na de start in Arco zijn we in Riva. Moe maar voldaan.
Eddy is 257ste op 301 finishers in de Männer kategorie (startnr 210) en ik ben 258ste (startnr 211)
Eric (05-05-03)
04-05-03 - Nawoord
| 
