Dag 4: Lienz - Sexten De organisatie heeft nog altijd niet geleerd hoe ze snel meer dan 1000 hongere magen kunnen bedienen. Maar we hebben vannacht echt goed geslapen. Zo een tennishal heeft een zalige stille vloer. Vanmorgen heeft het wel nog geregend, maar de gazetta meldt dat het droog zal blijven. En... er is NUTELLA bij het ontbijt! Alle ingredienten dus voor een goede prestatie. Alleen is het een super zware etappe vandaag met een slotklim tot 2500m inclusief wandelpassage en in totaal 3600hm op 70km! We zien wel...
Eric begint weer goed aan de eerste col van de dag al direct na de start... koud dus. Maar die blijkt veel te steil voor ons. Dus al snel moet hij de rol lossen en neem ik over. Ik voel me goed, maar Eric kan mijn tempo niet volgen. Niet erg, dan wacht ik hem wel op en neem nog wat foto's. Vandaag zijn er opnieuw een aantal opgevers onderweg, waaronder ook Belgen... jammer!! Het is weer zwoegen, zweten en afzien ook al is het maar 12 graden op 2000m. Boven herenigen we en pakken we ons in om aan de afdaling te beginnen. Eerst nog een zalige single trail op de rand van de afgrond die maar weinig daalt en later op brede schotter snel naar 1100m. Vanaf hier begint de verbinding naar de 2e berg. Dit is weer Ardennen terrein met nog venijnige klimmetjes waar we constant moeten schakelen en dus uitputtend. En plots staat daar de E2Team mobiel weer! Weeral goede timing voor een coca'tje :-)
Het laatste stukje is nog vlak tot aan de voet van de klim en daar trek ik kop. En met nog een laatste aanmoediging van ons support team beginnen we aan de 1500m van de slotklim tot het dak van de TAC op 2500m. Die begint gelukkig niet al te steil maar het weegt toch zwaar in deze etappe. Ik slaag erin om een redelijk ritme te vinden en Eric volgt. De laatste 400m zijn echter weer te voet en boven de 2200m voelt de lucht echt ijl en hebben we duidelijk last van de zware inspanning. Maar het panorama is adembenemend! Dit is onze derde maar tot nu toe zeker mooiste TransAlp! We klimmen tot aan de Sillianer hutte en kijken uit op de Drei Zinnen... schitterend! Net zoals de single trail afdaling vaak op de rand van de afgrond... bangelijk! Later komen we weer op de schotter en dalen we tot in Sexten. We zijn in Italie!!
We slapen weer op een tennis terrein en de douches zijn lekker heet (voor de 2e keer op 4 dagen). Zo geniet een mens weer van de kleine dingen des levens. En het eten? Ik ben er zeker van dat daar nog lang over gesproken zal worden. Het is geen Scuol van 2004, maar ik lig hier toch strijk met een indigestie als ik dit schrijf... zoveel lekkers met desserts naar keuze! Zalige tiramisu trouwens! :-)
Eddy (19-07-05) | 
