|
LCMT - Dag 4
Vanmorgen deed het zeer om het bed uit te moeten. Gisteren dan toch een uurtje te laat gaan slapen door die autorit over en weer naar Rochefort? Maar dat zal wel loslopen, want vandaag staan er 'maar' 89km op het programma.
We trekken de traditie van de vorige dagen door en beginnen weer vrij vlot aan deze laatste opdracht. De knie van Eric doet zeer... maar soepel trappen en na een paar km zal dat wel loslopen zeker? Niet dus! En net op een plezant stukje Transardennaise moet hij lossen. Slalommen en crossen over de wortels en rotsen zijn net iets teveel van het goede voor de souplesse. Dus laat ik noodgedwongen het tempo wat zakken. Maar waarom ook niet, want mijn beentjes hebben ook al heel wat geleden en we zijn hier toch om te trainen en te genieten.
Daarna gaat het in duikvlucht naar St Hubert en na de duik volgt natuurlijk de onvermijdelijke klim, recht de bossen van St Hubert in. Wat volgt is zowaar nog mooier, ik kan maar niet beslissen wat de mooiste etappe van de LCMT is. Een snelle afdaling met haarspelden in ware Alpen stijl, een pad in een schitterend decor met een supersteile en smalle singletrack klim, dan een ijzingwekkende afdaling op asfalt gewoon rechtdoor (een stuk boven de 70km/u), en opnieuw bergop met de langste asfaltklim uit de LCMT. Daarna opnieuw naar beneden over de keien en nog eens bergop en 2 steile knikken later staan we in Nassogne aan de aller, allerlaatste bevoorrading... helaas. Wat nu nog volgt heeft iets van een ere rondje. Aan hoog tempo gaat het over asfalt naar Rochefort (we komen zo nog uit op 18.2km/u gemiddeld), tot plots een laatste kuitenbijtertje ons nog even laat terugdenken aan al wat we de vorige dagen overwonnen hebben. Vanaf hier is het vrije val en full-speed naar de wielerbaan. Als een ware pistier doen we natuurlijk nog een rondje en gaan we sprinten voor de eer... de missie is volbracht.
Het was een ronduit schitterende 4-daagse. Perfecte organisatie, hotel, etappes, bepijling, bevoorrading, weer!, locatie, ga zo maar door. Het was ook een meer dan perfecte stap in onze voorbereiding en we hebben weer wat bijgeleerd (van de broodjes blijven en niet meer vallen he Eric!). Vanaf nu gaat het zeer snel, La Reid staat al voor de deur en de TransAlp komt met grote schreden dichterbij, maar we gaan er een lap op geven!!
Eddy (03-06-03)
|
